Dinamik psikoterapide de klasik psikanalizle yer alan aynı kavram ve teknikler kullanılır.
Psikanalize oranla daha geniş bir hasta grubuna uygulanabilir.
Psikanalizden farkı, dinamik psikoterapide hasta ile haftada 1 -2 kere gibi daha az görüşülmesidir. Dinamik psikoterapide psikoterapist daha aktifidir. Hasta ile terapist karşılıklı koltuklara otururlar. Terapist esnek bir yaklaşım içindedir ve eklektik bir biçimde diğer psikoterapötik teknikleri de kullanır ve gerekirse tedaviye ilaç da ekler.
Amaç psikanalizde de olduğu gibi kişinin bilinçdışı çatışmalarının çözümlenmesidir.
Hastanın duyguları üzerinde çalışılır. İçsel yaşantılar ve bunların geçmişten gelen nedenleri üzerinde durulur. İlişkileri ve ilişkilerdeki bozukluklar ve savunucu tutumları tanımlanır. Kişinin metaforları, sembolleri araştırılır. Hastanın psikolojik çatışmaları, direnç ve savunmaları derinliğine araştırıcı türde analiz edilerek ortaya çıkarılır veya bilinçli hale getirilir, böylece iç görü kazanımı sayesinde değişim ortaya çıkar.
Bu terapi biçimi ciddi sorunları olmasına rağmen, iç dünyasını anlamaya çok istekli, psikolojik kavramları anlayabilen, analoji ve metaforları kullanabilen, engellenmeye dayanıklı, dürtü kontrolü iyi hastalarla yürütülebilmektedir.