Destekleyici psikoterapi engellenmeye toleransı düşük, kaygıya dayanıksız, dürtü kontrolü düşük, iç görüsü sınırlı, psikolojik kavramları kullanamayan veya terapötik işbirliği kuramayan hastalarda uygulanır.
Destekleyici psikoterapide kişilik yapısını değiştirmeye yönelik bir girişimde bulunulmaz, ancak hastada bu yönde de olumlu bir değişiklik gözlenirse, bu durum mutlaka desteklenir.
Destekleyici psikoterapi de temel amaç, hasta için mümkün olan en kısa sürede şikâyetlerin ortadan kalkması ve ruhsal yönden denge ve iyilik haline ulaştırılmasıdır.
Bu amaçla var olan savunmaların güçlendirilmesi, denetimin sürdürülmesi için daha iyi ve yeni düzeneklerin geliştirmesi üzerine durulur. Uyumunun sağlanmasına yönelik teknikler kullanılır. Bu teknikler ile kişinin egosu güçlendirilir. Böylece iç ve dış gerilimlere dayanma kapasitesi de güçlendirilmiş olur.
Olumsuz davranışlara sınır koymak, güven vermek, tavsiyelerde bulunmak ve sosyal becerilerinin gelişmesine yardım etmek, destekleyici tedavilerin diğer amaçları arasında sayılabilir.
Rehberlik, Ortam terapileri, İş-Uğraşı terapileri gibi ilgilerin dışsallaştırılmasına yönelik terapiler, müzik, drama gibi yaratıcı sanat terapileri destekleyici terapilere örnek olarak verilebilir.